Justice Eziefule is de medeoprichter van Metastable Labs en een van de bouwers achter Liquid, een gedecentraliseerd leenprotocol voor voorspellingsmarkten. Zijn pad naar tech is gevormd door gedurfde carrièrewisselingen: van het weglopen van een kappersopleiding op 19-jarige leeftijd tot het aannemen van een onbetaalde stage bij OlotuSquare in plaats van een traditionele bedrijfsstage. Die keuze leidde hem naar Rivers State Tech Creek, waar hij SQL-instructeur werd en de basis legde voor een carrière gedefinieerd door risico's nemen en onafhankelijk denken.
Voordat hij Liquid mede oprichtte, hielp Justice bij het bouwen van Paystack's Virtual Terminal en was hij een vroege engineer bij Lazerpay, waar hij het minimum viable product (MVP) opleverde dat vervolgens seed-financiering ophaalde. Hij richt zich nu op het opnieuw vormgeven van kapitaalefficiëntie voor gebruikers in gedecentraliseerde financiën (DeFi) door deelnemers aan voorspellingsmarkten de mogelijkheid te geven om meer overtuiging in hun transacties te leggen. Liquid, onderdeel van het YZi Labs-cohort, weerspiegelt zijn overtuiging in het bouwen van B2C-producten die het financiële leven van mensen verbeteren en zijn op overtuiging gebaseerde besluitvorming, inclusief het recent afwijzen van een goedbetaalde engineering leadership-rol om volledig op het product in te zetten.
Stel je voor dat je een grote doos Lego hebt, en je kunt er alles mee bouwen wat je wilt. Mijn werk is daar net zo, maar in plaats van Lego-stukjes gebruik ik code om dingen te bouwen op telefoons en computers.
Ik help ook het team te leiden dat beslist wat we moeten bouwen, een beetje zoals de persoon zijn die zegt: "Laten we naar buiten gaan om te spelen," en dan iedereen helpt teams te kiezen en welk spel we spelen.
Dus ik ben zowel iemand die dingen creëert als iemand die de bouw van nieuwe ideeën leidt, en ervoor zorgt dat alles werkt zodat mensen het elke dag kunnen gebruiken.
Ik ben altijd een zeer ambitieus persoon geweest, en met die ambitie kwam een duidelijk verlangen om mijn eigen producten te bouwen in plaats van de rest van mijn carrière aan iemand anders' visie te werken. Toen dat lead engineering-aanbod kwam, was het echt verleidelijk: geweldige rol, goed salaris, en op dat moment had Liquid nog maar twee maanden runway over. Ik had ook een twee maanden oude zoon en een gezin dat van mij afhankelijk was, dus op papier leek het een gemakkelijke beslissing.
Maar hoe meer ik erover nadacht, hoe meer ik besefte dat ik niet zoveel risico nam als het leek. In het slechtste geval, als Liquid niet zou werken, kon ik altijd een andere baan krijgen. De echte mislukking zou zijn om weg te lopen van iets waar ik in geloofde voordat ik het een echte kans gaf. Liquid was het eerste idee in jaren dat het waard voelde om alles op in te zetten, en ik wist dat als ik niet all-in zou gaan, ik me altijd zou afvragen wat er had kunnen gebeuren.
Kiezen voor Liquid ging minder over het afwijzen van een baan en meer over op mezelf vertrouwen. Ik wilde iets betekenisvols bouwen, iets dat echt kon hervormen hoe mensen met voorspellingsmarkten omgaan. En zodra dat klikte, voelde de beslissing niet meer riskant. Het voelde gewoon goed.
Liquid was niet eens bedoeld als een leenprotocol voor voorspellingsmarkten. Het oorspronkelijke idee was een verzekeringsproduct voor voorspellingsmarkten. We kondigden het aan op X, openden een wachtlijst en doken meteen in de wiskunde. Wekenlang waren onze whiteboards gevuld met formules, uitbetalingscurves, stresstests, alle dingen die je doet wanneer je probeert een markt te bouwen die niet uit elkaar valt zodra volatiliteit toeslaat.
Maar naarmate de cijfers begonnen te stabiliseren, werd de realiteit ongemakkelijk. Om geld te verdienen voor LP's, moesten premies hoog zijn. Maar zodra we ze realistisch prijsden, werd het product te duur voor traders om te gebruiken. En wanneer we de premies voldoende verlaagden om zinvol te zijn voor gebruikers, zouden LP's geld verliezen en zou het protocol in slechte schulden belanden. We doorliepen scenario na scenario, hopend een zoete plek te vinden. Die bestond gewoon niet.
Na een volle maand werk werd het pijnlijk duidelijk: het model was niet levensvatbaar. Dat was de afweging; doorgaan met duwen van een product dat we technisch konden leveren, of toegeven dat de economie het niet ondersteunde en weglopen van alles wat we al hadden gebouwd.
En toen gebeurde er iets onverwachts.
Terwijl we aan de verzekeringswiskunde werkten, struikelden we over een compleet ander inzicht, een manier om het gap-risicoprobleem op te lossen dat hefboomwerking in voorspellingsmarkten altijd onmogelijk heeft gemaakt. Eerst voelde het als een ongeluk. Daarna, na meer testen, voelde het als een doorbraak.
Dat inzicht dwong een andere beslissing: blijven we bij het oorspronkelijke plan omdat het vertrouwd is, of draaien we naar iets groters, ook al betekent dat weken werk weggooien en de hele productrichting herschrijven?
We kozen voor de draai. Dat inzicht werd de basis voor een nieuw type hefboomwerking mechanisme. Een die ons natuurlijk leidde naar de leenlaag waarop Liquid vandaag is gebouwd.
Achteraf gezien was het opgeven van het verzekeringsmodel een van de moeilijkste afwegingen die we hebben gemaakt, maar het is ook het moment waarop Liquid werd wat het hoorde te zijn.
Eén grote these heeft mijn denken gevormd na het bouwen bij Paystack, Lazerpay en nu Metastable Labs: Afrikanen hebben geen "lite"-versies van mondiale producten nodig. Ze hebben systemen nodig die zijn ontworpen om echte beperkingen te overleven.
Wat dat in de praktijk betekent is simpel: de omgeving definieert het product. In markten waar het internet kan uitvallen, betalingen onvoorspelbaar mislukken, apparaatkwaliteit varieert en vertrouwen laag is, kun je niet bouwen met de aannames die Silicon Valley-teams als vanzelfsprekend beschouwen.
Bij Paystack leerde ik het belang van veerkracht. Transacties moesten slagen ondanks netwerkproblemen, bankstoringen of apparaatstoringen. Het bouwen van betrouwbare systemen was geen nice-to-have; het was de enige manier om gebruikersvertrouwen te verdienen.
Bij Lazerpay zag ik hoe essentieel snelheid en duidelijkheid zijn. Mensen zijn niet geduldig met tools waarop ze vertrouwen voor inkomen of bedrijf. Alles wat verwarrend, traag of fragiel is, wordt gewoon niet gebruikt.
En nu met Metastable Labs heb ik een derde stuk gerealiseerd: eenvoud wint. Als een product te veel educatie vereist of probeert Afrikanen te "leren" hoe het te gebruiken, zal het sterven. Het product moet zich aan hen aanpassen, niet andersom.
Dus de these die dit alles verbindt is: Bouw producten die niets aannemen, netjes breken, chaos aankunnen en respecteren dat gebruikers druk zijn, geen beginners. Als een systeem Afrikaanse onvoorspelbaarheid kan overleven, kan het overal overleven.
Liquid is ontworpen voor een mondiaal voorspellingsmarkt-ecosysteem, dus de groei is niet gebonden aan de rijpheidscurve van een enkele regio. Maar Afrika, en Nigeria in het bijzonder, is al een van de snelst groeiende cryptomarkten ter wereld. Nigeria staat consequent in de top vijf wereldwijd qua handelsvolume, en gebruikers hier adopteren nieuwe financiële tools veel sneller dan traditionele markten verwachten.
Dus hoewel voorspellingsmarkten nog vroeg zijn, suggereert het gedrag dat we in Afrika zien een sterk voordeel: mensen zijn al comfortabel met volatiliteit, vertrouwd met crypto-wallets en open voor nieuwe financiële primitieven. Dat maakt het continent een natuurlijke early adopter-basis, geen beperking.
Met een product dat is gebouwd om vanaf dag één wereldwijde gebruikers te bedienen en een regio die innovatie sneller omarmt dan de meesten, heeft Liquid ruimte om op te schalen lang voordat voorspellingsmarkten "rijpen" in de traditionele zin.
Voor mij kwam het echte moment nadat ik talloze teams had gezien, enkele van de slimste mensen in de ruimte, geprobeerd hadden om hefboomwerking-handel op voorspellingsmarkten uit te voeren en faalden om dezelfde reden: niemand had uitgevonden hoe hefboomwerking veilig genoeg te maken om op te schalen of kapitaalefficiënt genoeg voor traders om daadwerkelijk te gebruiken.
Elke week laat iemand op X een nieuwe these, een nieuw diagram of een frisse kijk vallen op hoe hefboomwerking zou kunnen werken op voorspellingsmarkten. En hoewel de ideeën blijven komen, is de uitkomst altijd hetzelfde: de modellen storten in onder het gewicht van gap-risico, slechte schulden of onrealistische aannames. Het werd duidelijk dat voorspellingsmarkten geen gebrek hadden aan interesse; ze hadden een gebrek aan een mechanisme dat traders toestond grotere posities in te nemen zonder het systeem op te blazen.
Tegelijkertijd willen traders duidelijk kapitaalefficiëntie. Iedereen wil zijn positiegrootte verhogen zonder onnodig kapitaal vast te zetten. Ze zijn comfortabel met liquidatierisico; waar ze niet comfortabel mee zijn is een fundamenteel fragiel systeem.
Het zien van deze spanning, de vraag naar hefboomwerking versus het onvermogen van bestaande modellen om het te ondersteunen maakte duidelijk dat er iets ontbrak. Er moest een structurele manier zijn om traders hun exposure te laten opschalen terwijl het protocol solvabel bleef. Dat besef is wat ons ertoe bracht de hele aanpak opnieuw te bekijken en uiteindelijk leidde tot het op leningen gebaseerde model dat Liquid vandaag gebruikt.
Het was niet één dramatisch moment. Het was de opeenstapeling van herhaalde mislukkingen in de sector en het zeer duidelijke verlangen van traders naar een tool die gewoon nog niet bestond.
Ik heb veel risico's genomen in mijn leven, maar het patroon is altijd hetzelfde: wanneer iets niet aanvoelt als mijn pad, loop ik ervan weg, zelfs wanneer ik niet weet waar het nieuwe pad naartoe leidt.
De eerste grote kwam toen ik 17 was. Mijn ouders hadden me naar een salon gebracht om kapper te leren. Ik bracht bijna 2 jaar daar door, werkend als stylist. En hoewel ik niet wist wat ik voor mijn leven wilde, wist ik dat dat het niet was. Op een middag was de winkel rustig, iedereen anders was films aan het kijken, en ik zat daar gewoon mezelf af te vragen: "Is dit echt wat ik geacht word te doen?" Ik had geen antwoord, maar ik wist dat het antwoord geen kapper zijn was. Dus stond ik op, liep naar buiten en kwam nooit meer terug. Mijn ouders waren woedend, maar het was de eerste keer dat ik mijn eigen instinct vertrouwde boven de verwachtingen van iedereen.
Het tweede grote risico kwam tijdens mijn 400-level universiteit. De meeste studenten solliciteerden bij banken of oliebedrijven voor hun 6-maanden stage omdat die plaatsen goed betaalden. Mijn ouders wilden dat ook voor mij; we waren niet welvarend, en dat zakgeld deed ertoe voor hen. Maar ik wist dat ik een betere software-engineer wilde worden, dus in plaats van een "respectabele" stage na te jagen, pakte ik mijn tassen, verhuisde naar een nieuwe stad en bracht dagen door met van het ene techbedrijf naar het andere te lopen en om een onbetaalde stage te vragen. Ik vond er uiteindelijk een, en hoewel er geen salaris aan verbonden was, kon het me niet schelen. Die beslissing vormde de gehele richting van mijn carrière.
Na mijn afstuderen kreeg ik een solide software engineering-baan bij Sabi. Stabiel inkomen, stabiliteit. Het soort baan waar elke ouder trots op is. Maar een vriend nam contact op met een startup-idee en vroeg me om als founding engineer mee te doen. Op dat moment had Lazerpay nog geen dollar opgehaald. Een stabiele rol verlaten voor een riskant idee was op papier niet logisch, maar ik voelde dezelfde aantrekkingskracht die ik jaren eerder had gevoeld: dit is de richting waarin ik zou moeten bewegen. Ik kwam erbij, bouwde de MVP, hielp het bedrijf €1,1 miljoen op te halen, en leidde uiteindelijk het engineeringteam.
Maar het grootste risico, degene die me echt 's nachts wakker hield, gebeurde recent. Ik ontving een goedbetaald engineering leadership-aanbod bij een topbedrijf. Op papier was het levensveranderend. Maar Liquid had nog maar twee maanden runway over, en ik had nu een vrouw en een pasgeboren zoon. Deze keer waren de gevolgen niet alleen van mij. Weglopen van dat aanbod was niet alleen een carrièrebeslissing; het was een gezinsbeslissing.
Maar diep van binnen wist ik dat ik mezelf nooit zou vergeven als ik iets waar ik in geloofde zou opgeven alleen omdat de veilige optie beschikbaar was. En ik wist ook dat als Liquid niet zou werken, ik altijd een andere baan kon krijgen, maar ik geen andere kans kon krijgen om iets betekenisvols te bouwen op precies het moment dat het me het meest nodig had.
Wat al deze momenten me leerden is simpel: het echte risico is niet het kiezen van het onzekere pad; het is het comfortabele pad kiezen en de rest van je leven afvragen wat er zou zijn gebeurd als je op jezelf had gewed.
Het DeFi-ecosysteem gaat er constant van uit dat gebruikers complexiteit willen. Dat doen ze niet. Gebruikers worden niet wakker denkend aan protocollen, opbrengsten of mechanismen. Ze geven om uitkomsten. Elk product dat educatie vereist voor waarde zal altijd worstelen. Mensen willen tools die intuïtief werken, geen systemen die hen het gevoel geven dat ze experts moeten worden om te kunnen deelnemen.
Voorspellingsmarkten zijn nog in hun begindagen. De meeste mensen zien ze als simpele wedinterfaces, niet als een geavanceerde handelslocatie, op dezelfde manier als ze naar crypto, forex of aandelen kijken. Als Liquid slaagt, zal die perceptie volledig omslaan.
Een paar dingen zullen veranderen. Ten eerste zullen traders voorspellingsmarkten als een serieuze activaklasse gaan behandelen. Een plek waar je visies kunt uiten, risico kunt beheren, hefboomwerking kunt gebruiken en daadwerkelijke handelsstrategieën kunt bouwen, niet alleen eenmalige weddenschappen plaatsen. Ten tweede zal kapitaalefficiëntie de norm worden. In plaats van grote hoeveelheden kapitaal vast te zetten om posities in te nemen, zullen traders dezelfde flexibiliteit verwachten die ze genieten in rijpe financiële markten.
En ten slotte zal de sector verschuiven van "speculatie voor de lol" naar informatiehandel — waar markten een real-time reflectie worden van collectieve intelligentie. Met tools zoals Liquid die markten dieper, veiliger en meer verhandelbaar maken, kunnen voorspellingsmarkten evolueren tot een van de belangrijkste financiële primitieven van het volgende decennium.
Dat is de toekomst waar we naartoe bouwen.
Ik ben altijd heel goed geweest in wiskunde en algemene wetenschap. Het kwam natuurlijk bij me op school, maar ik was er nooit diep in geïnteresseerd tenzij ik het nodig had voor iets praktisch. Het is een vaardigheid waar ik op kan vertrouwen, geen waarover ik gepassioneerd ben.
Aan de andere kant is iets waar ik diep in geïnteresseerd ben maar nog niet geweldig in storytelling en narratieve vormgeving, vooral het soort dat geweldige oprichters gebruiken om gebruikers, investeerders en teams rond een visie te verzamelen. Ik heb gerealiseerd dat een product bouwen één ding is, maar het doel ervan kunnen communiceren op een manier die mensen beweegt is een compleet andere vaardigheid. Het is iets waar ik bewust aan werk, omdat ik heb gezien hoeveel het de impact van een oprichter versterkt.


