Offchain Labs توکن‌های اضافی ARB خریداری می‌کند در حالی که Arbitrum از 20 میلیارد دلار TVL فراتر می‌رود

توسعه‌دهنده پشت Arbitrum دارایی توکنی خود را تحت برنامه بازخرید تأیید شده افزایش می‌دهد در حالی که شبکه لایه ۲ به نقطه عطف جدیدی می‌رسد

Offchain Labs، شرکت توسعه‌دهنده پشت راهکار مقیاس‌پذیری لایه ۲ Arbitrum، توکن‌های ARB اضافی را تحت طرح بازخرید توکن قبلاً تأیید شده خریداری کرده است، که همزمان با عبور Arbitrum از ۲۰ میلیارد دلار ارزش کل قفل شده (TVL) بوده و تعهد شرکت به رشد اکوسیستم را تقویت می‌کند، در حالی که رقابت بین شبکه‌های لایه ۲ اتریوم برای سهم بازار، فعالیت توسعه‌دهندگان و نقدینگی شدت می‌گیرد.

زمینه برنامه بازخرید

خرید توکن نشان‌دهنده اجرای طرح بازخرید ساختاریافته به جای مداخله فرصت‌طلبانه بازار است و استراتژی تخصیص سرمایه عمدی را که با تأیید حاکمیتی و اهداف توسعه اکوسیستم هماهنگ است، نشان می‌دهد.

طرح خرید تأیید شده نشان می‌دهد که DAO Arbitrum یا مکانیزم حاکمیتی قبلاً Offchain Labs را برای خرید توکن‌های ARB تحت پارامترهای خاصی شامل محدودیت‌های قیمتی، بازه‌های زمانی و حداکثر مقادیر تخصیص که شفافیت را تضمین می‌کند و از تضاد منافع جلوگیری می‌کند، مجاز کرده است.

استراتژی خزانه داری جامعه بازخرید را به عنوان جزئی از برنامه‌ریزی مالی گسترده‌تر قرار می‌دهد که در آن Offchain Labs سرمایه را برای حمایت از قیمت توکن، نشان دادن اطمینان به مسیر اکوسیستم و هماهنگ کردن مشوق‌ها بین شرکت توسعه‌دهنده و دارندگان توکن به کار می‌گیرد.

زمان‌بندی همزمان با نقطه عطف TVL روایت مثبتی ایجاد می‌کند زیرا دستیابی به ۲۰ میلیارد دلار توجیه اساسی برای انباشت توکن فراتر از مهندسی مالی صرف یا حمایت قیمت فراهم می‌کند.

مقدار خرید مشخص، قیمت‌گذاری و جزئیات اجرا فاش نشده‌اند، اگرچه ساختار طرح تأیید شده نشان‌دهنده انطباق با الزامات شفافیت حاکمیتی و پارامترهای از پیش تعیین شده که از مزیت داخلی یا دستکاری بازار جلوگیری می‌کند، است.

نقطه عطف ۲۰ میلیارد دلاری TVL Arbitrum

دستیابی به ارزش کل قفل شده Arbitrum را به عنوان راهکار پیشرو لایه ۲ اتریوم و اکوسیستم دیفای قابل توجه از نظر مطلق قابل مقایسه با بلاکچین‌های اصلی لایه ۱ تثبیت می‌کند.

ارزش کل قفل شده (TVL) دارایی‌های ارز دیجیتال سپرده‌گذاری شده در قرارداد هوشمند در سراسر شبکه شامل پروتکل‌های دیفای برای وام‌دهی، صرافی غیر متمرکز، استیکینگ نقدی، مشتقات و سایر برنامه‌ها را اندازه‌گیری می‌کند که به عنوان معیار کلیدی برای پذیرش شبکه و فعالیت اقتصادی عمل می‌کند.

TVL ۲۰ میلیارد دلاری Arbitrum شبکه را به عنوان بزرگترین لایه ۲ اتریوم بر اساس این معیار قرار می‌دهد و از رقبا شامل Optimism (تقریباً ۸-۱۰ میلیارد دلار)، Base (تقریباً ۷-۹ میلیارد دلار) و سایر راهکارهای جمع آوری که ترجیح بازار و اثرات شبکه را منعکس می‌کنند، پیشی می‌گیرد.

نقطه عطف TVL نشان‌دهنده رشد قابل توجهی از تقریباً ۲-۳ میلیارد دلار در اوایل ۱۴۰۲ است که پذیرش سریع را نشان می‌دهد که توسط تجربه کاربری بهبود یافته، هزینه های درون زنجیره ای کمتر در مقابل شبکه اصلی اتریوم و اکوسیستم برنامه در حال گسترش هدایت می‌شود.

ترکیب TVL احتمالاً در پروتکل‌های اصلی دیفای شامل GMX (صرافی غیر متمرکز مشتقات)، Aave (پروتکل وام‌دهی)، Uniswap (DEX)، Curve Finance (stableswap) و برنامه‌های بومی Arbitrum مانند Camelot و Radiant Capital متمرکز است.

واریزی‌های پل از شبکه اصلی اتریوم بخش قابل توجهی را تشکیل می‌دهند زیرا کاربران دارایی‌ها را به Arbitrum برای هزینه های درون زنجیره ای ارزان‌تر منتقل می‌کنند در حالی که امنیت اتریوم را از طریق معماری جمع آوری خوش‌بینانه حفظ می‌کنند.

پایداری این معیار به حفظ مزیت‌های رقابتی بستگی دارد زیرا حمایت Coinbase از Base، استراتژی Superchain Optimism و رقبای نوظهور شامل zkSync و Starknet سهم بازار را از طریق رویکردهای فنی مختلف و مشوق‌های اکوسیستم دنبال می‌کنند.

موقعیت استراتژیک Offchain Labs

درک بازخرید مستلزم بررسی مدل کسب‌وکار، منابع درآمد و مشوق‌های استراتژیک Offchain Labs در مورد افزایش ارزش توکن ARB است.

ساختار شرکت توسعه‌دهنده به این معنی است که Offchain Labs فناوری اصلی Arbitrum را می‌سازد و نگهداری می‌کند اما به عنوان شرکت خصوصی جدا از حاکمیتی غیر متمرکز که نظارت بر تصمیمات پروتکل و مدیریت توکن را دارد، فعالیت می‌کند.

توزیع درآمد برای Offchain Labs احتمالاً از خدمات مشاوره، مجوز فناوری به زنجیره‌های Orbit (جمع آوری‌های سفارشی Arbitrum)، کمک‌های مالی از بنیاد Arbitrum و به طور بالقوه به اشتراک‌گذاری درآمد sequencer ناشی می‌شود، اگرچه ترتیبات خاص مبهم باقی می‌مانند.

دارایی توکنی توسط Offchain Labs منافع مالی مستقیم در افزایش قیمت ARB ایجاد می‌کند که موفقیت شرکت را با بازده دارندگان توکن هماهنگ می‌کند، اگرچه همچنین تضادهای بالقوه‌ای را در مورد نفوذ حاکمیتی و اطلاعات داخلی ایجاد می‌کند.

پیام‌رسانی تعهد اکوسیستم همراه با اعلامیه بازخرید بر سرمایه‌گذاری مستمر توسعه، بهبودهای فنی و ابتکارات رشد فراتر از مانور مالی صرف تأکید می‌کند و تلاش می‌کند خریدها را به عنوان سیگنال اعتقاد بلندمدت قاب بندی کند.

موقعیت‌یابی رقابتی در برابر سایر تیم‌های توسعه لایه ۲ شامل OP Labs Optimism، Matter Labs (zkSync) و ادغام Coinbase Base فشار برای نشان دادن سلامت اکوسیستم و عملکرد توکن که توسعه‌دهندگان و کاربران را جذب می‌کند، ایجاد می‌کند.

قتصاد توکنی و تأثیر بازار

تجزیه و تحلیل پویایی‌های توکن ARB نشان می‌دهد که چگونه خریدهای Offchain Labs با عرضه، تقاضا و شکل‌گیری قیمت گسترده‌تر تعامل می‌کنند.

عرضه در گردش ARB در مجموع تقریباً ۲.۷-۳ میلیارد توکن از ۱۰ میلیارد حداکثر عرضه با بخش قابل توجهی قفل شده در برنامه‌های واگذاری برای تیم، سرمایه‌گذاران و تخصیص‌های آینده اکوسیستم است.

توکن‌های کاربردی شامل رأی‌گیری حاکمیتی در مورد ارتقاهای پروتکل و تغییرات پارامتر است، اگرچه ARB فاقد تجمع ارزش مستقیم از کارمزدهای شبکه است که بحث درباره محرک‌های ارزش اساسی فراتر از حقوق حاکمیتی ایجاد می‌کند.

ارزش بازار با قیمت‌های اخیر حدود ۰.۷۰-۰.۹۰ دلار به ازای هر ARB، ارزش کل را در حدود ۱.۹-۲.۴ میلیارد دلار قرار می‌دهد که Arbitrum را به پروژه ارز دیجیتال قابل توجه تبدیل می‌کند، اگرچه کمتر از ارزش‌گذاری‌های اوج که در اوایل ۱۴۰۳ به ۴ میلیارد دلار نزدیک می‌شود.

حمایت قیمت بازخرید از خریدهای Offchain Labs تقاضا ایجاد می‌کند که عرضه در گردش را کاهش می‌دهد و به طور بالقوه کف قیمت ایجاد می‌کند که اعتماد را به سایر شرکت‌کنندگان بازار سیگنال می‌دهد.

ملاحظات هزینه فرصت نیازمند ارزیابی این است که آیا سرمایه به کار گرفته شده برای خرید توکن ممکن است ارزش اکوسیستم بیشتری از طریق کمک‌های مالی توسعه‌دهندگان، مشوق‌های نقدینگی یا سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی در مقابل مهندسی مالی تولید کند.

سربارهای برنامه واگذاری از توکن‌های قفل شده برنامه‌ریزی شده برای باز شدن قفل فشار فروش ایجاد می‌کنند که به طور بالقوه حمایت بازخرید را بسته به جدول زمانی واگذاری و نیات دارندگان جبران می‌کنند.

تأثیر خالص بازار به اندازه خرید نسبت به حجم معاملات روزانه بستگی دارد که معمولاً برای ARB در محدوده ۲۰۰-۵۰۰ میلیون دلار است و تعیین می‌کند که آیا بازخریدها به طور معناداری بر تعادل عرضه و تقاضا تأثیر می‌گذارند.

چشم‌انداز رقابتی لایه ۲

قاب‌بندی موقعیت Arbitrum نیازمند بررسی رقابت شدیدتر بین راهکارهای مقیاس‌پذیری اتریوم است که رویکردهای فنی مختلف و استراتژی‌های ورود به بازار را دنبال می‌کنند.

استراتژی Optimism و OP Superchain شبکه‌ای از جمع آوری‌های خوش‌بینانه قابل همکاری شامل Base (Coinbase)، Zora و سایرین ایجاد می‌کند که درآمد sequencer و فناوری را به اشتراک می‌گذارند و رویکرد اکوسیستم متفاوتی را در مقابل تمرکز تک زنجیره‌ای Arbitrum ایجاد می‌کنند.

حمایت Coinbase از Base مزایای توزیع را از طریق ادغام صرافی، روابط نظارتی و شناخت برند جریان اصلی فراهم می‌کند که رشد سریع TVL را از زمان راه‌اندازی اواسط ۱۴۰۲ هدایت می‌کند و به طور بالقوه تسلط Arbitrum را تهدید می‌کند.

zkSync و Starknet فناوری اثبات دانش صفر را دنبال می‌کنند که ویژگی‌های امنیتی برتری را در مقابل دوره‌های برداشت یک هفته‌ای جمع آوری‌های خوش‌بینانه ارائه می‌دهد، اگرچه با پیچیدگی فنی بیشتر و راه‌اندازی‌های mainnet دیرتر مواجه هستند.

Polygon zkEVM و Scroll رقبای اضافی zkRollup را با معاوضه‌های طراحی مختلف در مورد هم‌ارزی EVM در مقابل بهینه‌سازی عملکرد نشان می‌دهند.

Metis، Mantle و سایر جمع آوری‌های خوش‌بینانه برای جایگاه‌های خاص شامل بازی، برنامه‌های سازمانی یا بازارهای منطقه‌ای رقابت می‌کنند که چشم‌انداز لایه ۲ را تکه‌تکه می‌کنند.

Arbitrum مزایای پیشتاز در اکوسیستم توسعه‌دهنده بالغ، زیرساخت آزمایش شده در نبرد و عمیق‌ترین نقدینگی را حفظ می‌کند، اما حفظ رهبری نیازمند نوآوری مستمر و توسعه اکوسیستم است که پیام‌رسانی تعهد Offchain Labs را توجیه می‌کند.

سؤالات حاکمیتی و غیرمتمرکزسازی

رابطه بین Offchain Labs به عنوان شرکت توسعه‌دهنده خصوصی و حاکمیتی DAO Arbitrum تنش‌هایی را در مورد غیرمتمرکزسازی و کنترل ایجاد می‌کند.

حاکمیتی (DAO) سازمان غیر متمرکز خودگردان از نظر تئوری پارامترهای پروتکل، خزانه داری جامعه و تصمیمات ارتقا را از طریق رأی‌گیری دارندگان توکن ARB کنترل می‌کند، اما نفوذ توسعه‌دهنده و پیچیدگی فنی قدرت عملی را متمرکز می‌کنند.

دارایی‌های توکنی Offchain Labs همراه با تخصیص‌های تیم نفوذ حاکمیتی معناداری ایجاد می‌کنند که به طور بالقوه شرکت توسعه‌دهنده را قادر می‌سازد تصمیماتی را که منافع آن را بر جامعه گسترده‌تر ترجیح می‌دهند، شکل دهد.

ساختار بازخرید تأیید شده که نیازمند مجوز حاکمیتی است، مکانیزم پاسخگویی را فراهم می‌کند که از تصمیمات یک‌جانبه خزانه داری جلوگیری می‌کند، اگرچه جزئیات اجرا و خریدهای مداوم با شفافیت محدود اتفاق می‌افتند.

غیرمتمرکزسازی تدریجی هدف بیان شده‌ای را نشان می‌دهد که در آن Offchain Labs به تدریج کنترل را کاهش می‌دهد و اختیار را به حاکمیتی جامعه منتقل می‌کند، اما جدول زمانی و مراحل خاص تعریف نشده باقی می‌مانند.

تمرکز Sequencer محدودیت فعلی را نشان می‌دهد که در آن Offchain Labs سفارش‌دهی متمرکز تراکنش را انجام می‌دهد که قابلیت‌های استخراج MEV و نقطه شکست واحد ایجاد می‌کند، اگرچه توسعه sequencer غیرمتمرکز ادامه دارد.

تعادل بین حفظ سرعت توسعه از طریق اجرای متمرکز و دستیابی به غیرمتمرکزسازی معتبر چالش مداومی را برای Arbitrum و شبکه‌های همتای لایه ۲ نشان می‌دهد.

نقشه راه توسعه فنی

درک تعهد اکوسیستم Offchain Labs نیازمند بررسی بهبودهای فنی برنامه‌ریزی شده و سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی است.

Arbitrum Stylus توسعه‌دهندگان را قادر می‌سازد قرارداد هوشمند را در Rust، C++ و زبان‌های دیگر فراتر از Solidity بنویسند که دسترسی توسعه‌دهنده و قابلیت‌های بهینه‌سازی عملکرد را گسترش می‌دهد و ارتقای فنی عمده را نشان می‌دهد.

پروتکل اختلاف BOLD امنیت جمع آوری خوش‌بینانه را با کاهش الزامات اثبات تقلب و فعال کردن اعتبارسنجی بدون مجوز که ویژگی‌های غیرمتمرکزسازی و امنیت را تقویت می‌کند، بهبود می‌بخشد.

گسترش Arbitrum Orbit اجازه می‌دهد جمع آوری‌های لایه ۳ سفارشی‌شده بر روی فناوری Arbitrum ساخته شوند که جریان‌های درآمد بالقوه را از طریق مجوزدهی ایجاد می‌کنند در حالی که ردپای اکوسیستم را گسترش می‌دهند.

بهبودهای هم‌ارزی EVM سازگاری با ابزارها و زیرساخت اتریوم را حفظ می‌کنند که مهاجرت را ساده می‌کند و اصطکاک توسعه‌دهنده را در مقایسه با جایگزین‌های غیر EVM کاهش می‌دهد.

بهینه‌سازی در دسترس بودن داده‌ها از طریق تراکنش‌های blob EIP-4844 اتریوم هزینه‌های عملیاتی لایه ۲ را کاهش می‌دهد که اقتصاد را بهبود می‌بخشد و کارمزدهای کاربر کمتر را فعال می‌کند.

این ابتکارات فنی نیازمند سرمایه‌گذاری مستمر توسعه هستند که ادعاهای تعهد اکوسیستم Offchain Labs را فراتر از مانور مالی بازخرید توکن توجیه می‌کنند.

سؤالات پایداری اقتصادی

ارزیابی امکان‌سنجی بلندمدت نیازمند بررسی این است که آیا مدل اقتصادی Arbitrum ضبط ارزش پایدار ایجاد می‌کند که از توسعه و عملیات مداوم پشتیبانی کند.

تولید کارمزد از تراکنش‌های شبکه جریان درآمد ایجاد می‌کند، اما رقابت لایه ۲ کارمزدها را به سمت هزینه‌های نهایی سوق می‌دهد که پتانسیل سود را محدود می‌کند زیرا بهینه‌سازی تجربه کاربری نیازمند هزینه های درون زنجیره ای حداقلی است.

درآمد Sequencer از سفارش‌دهی تراکنش و استخراج MEV منبع درآمد برای اپراتورهای شبکه فراهم می‌کند، اگرچه تعهدات غیرمتمرکزسازی ممکن است این اجاره‌ها را توزیع یا حذف کنند.

مکانیزم‌های تجمع ارزش توکن محدود باقی می‌مانند زیرا ARB به طور مستقیم کارمزدها یا درآمدهای شبکه را ضبط نمی‌کند و در عوض برای ارزش‌گذاری به ابزار حاکمیتی و روایت رشد اکوسیستم متکی است.

خزانه داری جامعه از طریق DAO Arbitrum دارایی‌های قابل توجهی شامل ETH، استیبل‌کوین‌ها و توکن‌های ARB را کنترل می‌کند که کمک‌های مالی، مشوق‌ها و تأمین مالی توسعه را امکان‌پذیر می‌کند، اما منابع محدود نیازمند خودپایداری نهایی هستند.

مجوزدهی Orbit به طور بالقوه درآمد برای Offchain Labs از استقرارهای لایه ۳ تولید می‌کند، اگرچه مدل‌های قیمت‌گذاری و پذیرش نامشخص باقی می‌مانند.

چالش پایداری به طور گسترده در سراسر اکوسیستم لایه ۲ اعمال می‌شود که در آن فشار رقابتی درآمد کارمزد را محدود می‌کند در حالی که هزینه‌های زیرساختی و توسعه قابل توجه نیازمند تأمین مالی مداوم هستند که تنش بین جذب کاربر و امکان‌سنجی اقتصادی ایجاد می‌کند.

مزایای کاربر و توسعه‌دهنده

دستیابی به TVL ۲۰ میلیارد دلار منعکس‌کننده مزایای مشخص کاربر و توسعه‌دهنده است که پذیرش را فراتر از علاقه سفته‌بازانه هدایت می‌کند.

صرفه‌جویی در هزینه تراکنش در محدوده ۹۰-۹۵٪ در مقابل شبکه اصلی اتریوم برنامه‌های کاربردی اقتصادی قابل دوام شامل پرداخت‌های خرد، معاملات مکرر و بازی را که با هزینه‌های mainnet غیرممکن هستند، فعال می‌کند.

تأییدهای تقریباً آنی بهبود تجربه کاربری را در مقایسه با زمان بلوک ۱۲-۱۵ ثانیه‌ای اتریوم فراهم می‌کنند، اگرچه تسویه نهایی هنوز نیازمند تأیید mainnet است.

سازگاری EVM مهاجرت یکپارچه برنامه‌های موجود اتریوم و ابزارها را امکان‌پذیر می‌کند که اصطکاک توسعه را کاهش می‌دهد و استراتژی‌های استقرار چند زنجیره‌ای را فعال می‌کند.

زیرساخت بالغ شامل کیف پول‌ها، اکسپلورها، اوراکل‌ها، پل‌ها و ابزارهای توسعه‌دهنده اکوسیستم جامعی ایجاد می‌کند که از توسعه برنامه پشتیبانی می‌کند.

نقدینگی عمیق در پروتکل‌های اصلی دیفای لغزش را کاهش می‌دهد و کارایی سرمایه را برای معامله‌گران و تامین کننده نقدینگی بهبود می‌بخشد.

وراثت امنیت از mainnet اتریوم از طریق معماری جمع آوری خوش‌بینانه تضمین‌های امنیتی قوی‌تری را نسبت به بلاکچین‌های جایگزین لایه ۱ فراهم می‌کند در حالی که عملکرد را بهبود می‌بخشد.

این مزایای عملی به جای سفته‌بازی توکن اساساً رشد پایدار TVL و توسعه اکوسیستم را هدایت می‌کنند.

پذیرش نهادی و سازمانی

رشد Arbitrum به طور فزاینده‌ای به جذب کاربران نهادی و برنامه‌های سازمانی فراتر از شرکت‌کنندگان خرده‌فروشی دیفای بستگی دارد.

مؤسسات مالی که زیرساخت بلاکچین برای تسویه، توکنیزه کردن و ادغام دیفای را بررسی می‌کنند، لایه ۲ها را بر اساس امنیت، وضوح نظارتی و بلوغ عملیاتی ارزیابی می‌کنند.

شرکت‌های بازی‌سازی نیازمند توان عملیاتی بالا و هزینه‌های پایین هستند که لایه ۲ها را جذاب می‌کند، با چندین پروژه بازی بزرگ که بر روی زنجیره‌های Arbitrum یا Orbit مستقر می‌شوند.

برنامه‌های سازمانی شامل ردیابی زنجیره تأمین، برنامه‌های وفاداری و دارایی‌های توکنیزه شده از امنیت اتریوم با ویژگی‌های عملکردی لایه ۲ بهره‌مند می‌شوند.

قابلیت‌های انطباق نظارتی شامل ادغام مشتری خودت را بشناس/AML، گزینه‌های استقرار مجاز و مسیرهای حسابرسی برای پذیرش نهادی به طور فزاینده‌ای مهم می‌شوند.

حضانت نهادی پشتیبانی از ارائه‌دهندگان عمده شامل Coinbase، Fireblocks و BitGo مدیریت حرفه‌ای دارایی‌های مبتنی بر Arbitrum را امکان‌پذیر می‌کند.

با این حال، جدول زمانی پذیرش نهادی بر روی سال‌ها به جای ماه‌ها گسترش می‌یابد زیرا مدیریت ریسک، بررسی انطباق و فرآیندهای ادغام عمداً پیش می‌روند.

ریسک‌ها و چالش‌ها

با وجود دستیابی به نقطه عطف، Arbitrum با ریسک‌های قابل توجهی مواجه است که می‌توانند مسیر رشد و پایداری اکوسیستم را تضعیف کنند.

آسیب‌پذیری‌های فنی شامل باگ‌های قرارداد هوشمند، سوءاستفاده‌های پل یا شکست‌های sequencer می‌توانند منجر به ضررهای مالی شوند که با وجود حسابرسی قرارداد هوشمند و برنامه‌های پاداش باگ، اعتماد را فرسایش می‌دهند.

جابجایی رقابتی توسط Base که از توزیع Coinbase استفاده می‌کند، zkRollups که امنیت برتر ارائه می‌دهند یا بهبودهای mainnet اتریوم که ضرورت لایه ۲ را کاهش می‌دهند.

وابستگی به اتریوم ریسک‌هایی ایجاد می‌کند اگر اتریوم موقعیت بازار را به لایه ۱های جایگزین از دست بدهد که ارزش پیشنهادی امنیت تسویه را کاهش می‌دهد.

عدم اطمینان نظارتی در مورد پروتکل‌های دیفای، طبقه‌بندی‌های توکن و خدمات فرامرزی می‌تواند فعالیت‌های مجاز را محدود کند یا الزامات انطباق پرهزینه تحمیل کند.

پایداری مدل اقتصادی این سؤال را مطرح می‌کند که آیا فشار کارمزد و تجمع ارزش محدود مدل کسب‌وکار بلندمدت قابل دوامی ایجاد می‌کنند که از توسعه مستمر پشتیبانی کند.

نگرانی‌های تمرکز در مورد کنترل sequencer، نفوذ حاکمیتی و اختیار ارتقا می‌توانند کاربران را به سمت جایگزین‌های غیرمتمرکزتر سوق دهند.

امنیت پل ریسک مداوم را نشان می‌دهد زیرا انتقال دارایی‌های میان زنجیره ای اهداف با ارزش بالایی را برای سوءاستفاده ایجاد می‌کنند با چندین هک بزرگ پل در سراسر صنعت که باعث صدها میلیون ضرر شده‌اند.